Cel pracy:
Ocena predykcyjnej wartości występowania objawów depresyjnych w okresie dorastania. W tym celu oceniono dwukrotnie, w odstępach piętnastoletnich historię życia nieleczonych adolescentów zbadanych przesiewowo na obecność objawów depresyjnych, oceniając ich historię zdrowotną, sytuację rodzinną, zawodową, materialną i społeczną. Porównanie losów osób depresyjnych w okresie dorastania z losami ich niedepresyjnych wówczas rówieśników miało dać odpowiedź na pytanie o wpływ depresji młodzieńczej na zdrowie w dorosłości.

Metoda:
W 1985 roku przebadano w kierunku przesiewowej diagnozy depresji młodzieńczej losową próbę 1035 osób – uczniów w wieku 15 i 17 lat . Wykorzystano kwestionariusze Krakowskiego Inwentarza Depresyjnego (KID) w wersji dla 15-latków (”IOB1”) oraz w wersji dla 17-latków („IOC1”). Po 15-latach uzyskano zwrotnie dane dotyczące 238 osób (23 %). W roku 2015 uzyskano odpowiedź od 101 osób (9,8% przebadanych w roku 1985).

Wyniki:
Analiza wyników trzydziestoletniego badania prospektywnego powiązań między depresyjnością w okresie dorastania, u nieleczonych adolescentów, a zdrowiem i funkcjonowaniem w dorosłości, wskazuje, że wbrew przewidywaniom pojawienie się depresji w tej fazie rozwoju nie może być traktowane jako predyktor zaburzeń psychicznych w późniejszym życiu.

Wnioski:
Wieloletnia obserwacja w przedstawionym badaniu prospektywnym wspiera hipotezę o rozwojowym charakterze depresji młodzieńczej.