Cel pracy:
Celem badania jest próba znalezienia odpowiedzi na pytanie w jakim stopniu objawy depresyjne pojawiające się w okresie środkowej i późnej adolescencji wpływają na jakość życia w dorosłości.

Metoda:
Grupę badaną stanowiło 308 dorosłych osób spośród 3445, które w 2000 roku uczestniczyły w badaniu rozpowszechnienia objawów depresyjnych wśród uczniów. Po 17 latach, do wszystkich osób przesłano listy z informacją o celu badania oraz ankietą autorską, do której dołączono skale jakości życia w oparciu o skalę COURAGE-SNI (The Collaborative Research on Ageing in Europe Social Network Index) oraz jakości sieci społecznej WHOQOL-AGE.

Wyniki:
Obecność objawów depresyjnych w nieleczonej populacji adolescentów wiąże się, w przypadku kobiet, z uzyskaniem gorszego wykształcenia i mniejszą możliwością wykonywania pracy zawodowej w dorosłym życiu w porównaniu do ich niedepresyjnych rówieśniczek. Natomiast mężczyźni niedepresyjni w okresie dojrzewania podejmują prace, w których częściej uzyskują wysokie dochody. Analiza jakości życia wykazała istotne statystycznie różnice między mężczyznami i kobietami. W grupie niedepresyjnych mężczyzn zaobserwowano większe zadowolenia z posiadanych środków finansowych. W przypadku dorosłych kobiet, osoby depresyjne w okresie dorastania, deklarowały poczucie niższej jakości życia ogółem oraz zadowolenia z spędzania wolnego czasu, realizacji celów życiowych i posiadanych środków finansowych. Niedepresyjne kobiety, po siedemnastu latach, prezentowały wyższą jakość sieci społecznych

Wnioski:
Wieloletnia obserwacja w przedstawionym badaniu prospektywnym wspiera hipotezę o rozwojowym charakterze depresji młodzieńczej