Zaburzeniom odżywiania często towarzyszy brak umiejętności radzenia sobie z emocjami. Alkoreksja jest zjawiskiem, które występuje głównie wśród grupy studentów. Zaburzenie to charakteryzuje się występowaniem znacznych restrykcji żywieniowych oraz nadmiernej aktywności fizycznej celem możliwości spożycia większej ilości alkoholu bez obawy o przyrost masy ciała. Jej podstawy upatruje się w presji rówieśników, popularyzowaniu szczupłej sylwetki oraz chęci zwiększenia stanu odurzenia. Kobiety częściej zgłaszają występowanie drunkoreksji wraz z występowaniem innych zaburzeń odżywiania. Jak każde zaburzenia odżywiania, alkoreksja może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, lecz także zwiększenia ryzyka przemocy, napaści na tle seksualnym i wypadków samochodowych. Drunkoreksja wymaga leczenia uzależnienia alkoholu oraz korekty nieodpowiednich nawyków żywieniowych. Alkoreksja jest terminem stosunkowo nowym i wymaga opracowania kryteriów rozpoznania oraz strategii pomocy osobom zmagającym się z tym zaburzeniem. Należy odróżnić alkoreksję od choroby alkoholowej i innych zaburzeń odżywiania. Konieczne jest szerzenie wiedzy na temat tego typu zachowań, ich konsekwencji oraz edukacja w zakresie radzenia sobie ze stresem.