Kazimierz Filip Wize (1873– 1953) był polskim multidyscyplinarnym badaczem, mikrobiologiem, lepidepterologiem, psychiatrą i filozofem, propagującym wartości opieki nad osobami chorymi psychicznie. Po obronie pracy doktorskiej z medycyny w Monachium w 1899 roku, Wize zdobył specjalizację z mikrobiologii w Instytucie Pasteura w Paryżu. W 1907 roku obronił drugi doktorat z filozofii w Lipsku. Wize był niezwykle aktywny na arenie międzynarodowej, szczególnie w obszarze estetyki oraz filozofii medycyny. W jego przekonaniu pomostem pomiędzy abstrakcyjną filozofią akademicką, etyką stosowaną i filozofią medycyny, pojmowaną jako nauka i sztuka, była filozofia działania. Do praktykowania medycyny Wize powrócił w latach trzydziestych XX wieku zdobywając specjalizację z psychiatrii. Dzięki nowej dziedzinie udało mu się wcielić w życie własne koncepcje estetyczne w obszarze opieki na chorymi oraz stać się pionierem arteterapii. Zdaniem Wizego muzyka, malarstwo i taniec są istotnym czynnikiem procesu zdrowienia i umożliwiają osiągnięcie wolności oraz pogody ducha. W późniejszym czasie Wize był świadkiem ekterminacji pacjentów psychiatrycznych w Polsce dokonywanej w ramach nazistowskiej akcji T4.