Tekst ten podsumowuje dane eksperymentalne i kliniczne wskazujące na potencjał terapeutyczny agonisty receptora GABAB, baklofenu w leczeniu zaburzeń związanych z używaniem alkoholu (AUD) oraz zaburzeń związanych z używaniem substancji psychoaktywnych (SUD). W wielu badaniach przedklinicznych wykazano zdolność baklofenu do zmniejszania picia alkoholu (w tym picia ciągami i nawrotów spożycia alkoholu), instrumentalnego doustnego samopodawania alkoholu, samopodawania dożylnego kokainy, nikotyny, amfetaminy, metamfetaminy, morfiny i heroiny u gryzoni. Niektóre randomizowane, kontrolowane badania kliniczne (RCT) oraz opisy przypadków potwierdzają skuteczność baklofenu w zakresie hamowania spożycia alkoholu, odczuwania głodu alkoholu oraz symptomatologii zespołu abstynencyjnego u pacjentów uzależnionych od alkoholu. Dane z badań z randomizacją i badań otwartych oceniających skuteczność baklofenu w SUD są mniej jednoznaczne. Ostatnio pojawiło się zainteresowanie podawaniem wysokich dawek baklofenu u pacjentów z AUD i SUD. Badania przedkliniczne pozwoliły ustalić, że "antyuzależniające" właściwości baklofenu są również cechą pozytywnych allosterycznych modulatorów receptora GABAB (PAM GABAB). W świetle ich bardziej korzystnego profilu działań niepożądanych (w stosunku do baklofenu), PAM GABAB mogą stanowić istotny krok naprzód w farmakoterapii AUD i SUD opartej o ligandy receptora GABAB.