Chorzy na schizofrenię są podatni na schorzenia somatyczne, co powoduje, że ich oczekiwana długość życia jest o około 20 lat krótsza niż w populacji ogólnej. Spośród schorzeń somatycznych występujących u chorych na schizofrenię do najczęstszych należą zaburzenia metaboliczne i choroby układu sercowo-naczyniowego. Celem artykułu jest przedstawienie rekomendacji na temat redukcji ryzyka metabolicznego u chorych na schizofrenię przyjmujących leki przeciwpsychotyczne, przyjętych jako stanowisko Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego z zaleceniem ich stosowania w leczeniu osób chorych na schizofrenię w Polsce. Rutynowa ocena ryzyka metabolicznego u chorych na schizofrenię zalecana jest w celu wczesnego wykrywania zaburzeń metabolicznych oraz monitorowania bezpieczeństwa leczenia przeciwpsychotycznego. Ocena obejmuje: dane z wywiadu, badanie przedmiotowe, badania laboratoryjne. U każdego chorego należy wykonać taką ocenę przed rozpoczęciem leczenia, po 6 i 12 tygodniach po jego włączeniu, a następnie przynajmniej raz w roku. Ponadto, u mężczyzn powyżej 40. roku życia oraz u kobiet powyżej 50. roku życia chorujących na schizofrenię zaleca się ocenę ryzyka sercowo-naczyniowego z zastosowaniem karty ryzyka SCORE. W celu redukcji ryzyka metabolicznego u chorych na schizofrenię należy stosować leki przeciwpsychotyczne z niskim ryzykiem powodowania zaburzeń metabolicznych i zalecać je we właściwej dawce. W przypadku stosowania innych leków i wystąpienia zaburzeń metabolicznych modyfikować leczenie poprzez augmentację lub zmianę leczenia na inny lek przeciwpsychotyczny o niskim ryzyku powodowania zaburzeń metabolicznych. Kierować pacjentów na konsultacje internistyczną i stosować leczenie somatyczne. Zachęcać chorych do regularnej aktywności fizycznej i kształtować u nich właściwe nawyki żywieniowe. Motywować pacjentów do zaprzestania palenia tytoniu, picia alkoholu i stosowania substancji psychoaktywnych.