Cel pracy:
Badanie miało na celu ocenę wpływu szkoleń antystygmatyzacyjnych prowadzonych przez osoby po przebytych kryzysach psychicznych (czyli „ekspertów przez doświadczenie”) na różne aspekty postaw uczestników wobec osób chorujących psychicznie.

Metoda:
W trzygodzinnych warsztatach wzięło udział 185 osób w 17 grupach liczących 3-19 osób (średnio 11). Blisko połowę (45,4%) stanowiły osoby zatrudnione w psychiatrycznej opiece zdrowotnej. Bezpośrednio przed i po szkoleniu uczestnicy wypełniali zestaw kwestionariuszy oceniających następujące aspekty postaw: dystans społeczny, stygmatyzujące atrybucje, przekonania o możliwości samostanowienia/osiągania ważnych celów życiowych przez osoby chorujące psychicznie oraz przekonania o społecznej wartości osób chorujących psychicznie. Po miesiącu i po pół roku od szkolenia respondenci wypełniali ten sam zestaw kwestionariuszy online. Dane analizowano w oparciu o segmentowy model latentnych krzywych rozwojowych.

Wyniki:
Spośród 185 uczestników warsztatów po miesiącu od szkolenia kwestionariusze wypełniło 115 osób (62,2%), a po pół roku – 87 osób (47,0%). Analizy wykazały poprawę we wszystkich miarach postaw bezpośrednio po szkoleniu. W przypadku trzech spośród czterech badanych aspektów postaw (nasilenia dystansu społecznego, stygmatyzujących atrybucji oraz przekonań o możliwości samostanowienia przez osoby chorujące psychicznie) pozytywny wpływ szkolenia okazał się trwały, utrzymując się przez sześć miesięcy.

Wnioski:
Wyniki badania dostarczają wstępnych dowodów empirycznych, że oceniana ustrukturyzowana interwencja antystygmatyzacyjna wykorzystująca elementy edukacji i kontaktu interpersonalnego może być skutecznym narzędziem służącym poprawie postaw społecznych wobec osób chorujących psychicznie.