Cel:
Głęboka stymulacja mózgu jest metodą terapeutyczną stosowaną od dziesięcioleci w chorobach neurologicznych, takich jak choroba Parkinsona czy dystonia. Pomimo wielu publikacji dotyczących DBS, wciąż niewiele jest publikacji dotyczących objawów psychotycznych jako powikłania stymulacji, wciąż brak jest także standardów postępowania w przypadku ich wystąpienia.

Metoda:
W artykule prezentujemy przypadek pacjenta z chorobą Parkinsona, u którego po rozpoczęciu stymulacji pojawiły się objawy psychotyczne przypominające zespół Otella oraz przedstawiamy podjętą strategię terapeutyczną (kontynuowanie stymulacji, dołączenie leczenia kwetiapiną).

Wyniki:
W omówionym przypadku obserwowano ustąpienie objawów psychotycznych,bez pogorszenia w zakresie objawów neurologicznych. Objawy psychotyczne nie nawróciły w ciągu 1 roku obserwacji.

Wnioski:
Z uwagi na fakt, że obecnie prowadzone są zaawansowane prace nad wykorzystaniem DBS w psychiatrii, zwłaszcza w grupie pacjentów z depresją oporną na leczenie, konieczne jest opracowanie jasnej strategii postępowania w przypadku pojawienia się działań niepożądanych po rozpoczęciu stymulacji. Obecnie większość autorów opowiada się za czasowym lub stałym wyłączeniem stymulatora. W opinii autorów w niektórych przypadkach możliwe jest skuteczne leczenie objawów psychotycznych bez konieczności rezygnacji z korzyści związanych z dalszym prowadzeniem stymulacji. Do tej pory postępowanie takie było jednak podejmowane i opisywane na tyle rzadko, że trudno na podstawie pojedynczych przypadków formułować wnioski, które można odnieść do całej populacji pacjentów poddawanych DBS. Dopiero systematyczne badania uwzględniające ocenę objawów psychotycznych z wykorzystaniem skal oraz analizujące otrzymywane leczenie oraz parametry stymulacji mogłyby dać pogląd jaka strategia postępowania byłaby najwłaściwsza w przypadku wystąpienia psychozy w następstwie DBS.