Cel:
Ocena poczucia obciążenia opieką nad chorym oraz poziomu dystresu psychicznego wśród małżonków pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową – ChAD (I i II).

Metoda:
Do badania włączono 77 osób – 41 kobiet oraz 36 mężczyzn. 44 badanych pozostawało w związku z pacjentami z ChAD I, a 33 – z pacjentami z ChAD II. Narzędzia badawcze: Kwestionariusz Oceny Zaangażowania - IEQ oraz Kwestionariusz Ogólnego Stanu Zdrowia - GHQ-12.

Wyniki:
Mania w przebiegu ChAD I jest bardziej obciążająca, niż epizod obniżonego nastroju (ChAD I) i hipomania (ChAD II). Depresja w przebiegu ChAD II jest bardziej obciążająca, niż hipomania. Małżonkowie osób z rozpoznaniem ChAD I są bardziej obciążeni, niż małżonkowie pacjentów z ChAD II. Kobiety doświadczają większego brzemienia, niż mężczyźni. Partnerzy/partnerki związani z osobą z ChAD (I i II) odczuwają ten sam, wysoki poziom dystresu psychicznego.

Wnioski:
Poszczególne typy ChAD (I i II) wpływają odmiennie na partnerów/partnerki osób chorujących, oddziałując na ich subiektywne i obiektywne poczucie brzemienia oraz relacje z chorym, co wskazuje na realną potrzebę zaoferowania im adekwatnej (w zależności od podtypu choroby pacjenta, a także płci małżonka) pomocy.