Celem artykułu jest przegląd badań dotyczących diagnostyki i leczenia nerwic wojennych w Klinice Neurologiczno-Psychiatrycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego przed wybuchem II wojny światowej. Zaprezentowano również działalność profesora Jana Piltza ówczesnego kierownika Kliniki i jego najważniejsze dokonania naukowe. Opisywane w artykule publikacje pochodzą głównie z okresu I wojny światowej i obejmują analizy kliniczne następstw stresu doświadczanego na froncie, a także opis sposobów ich leczenia. Przedstawiono również inne najważniejsze doniesienia z obszaru nerwic wojennych, jakie ukazały się w Europie w tym samym czasie. W artykule zwrócono uwagę na bardzo współczesny i wybiegający ponad ówczesną przeciętność sposób myślenia o leczeniu nerwic wojennych prezentowany przez prof. Piltza i jego zespół. Nowatorskie spojrzenie na ich leczenie związane było przede wszystkim z dostrzeganiem przyczyny nerwicy we wcześniejszych zaburzeniach osobowości pacjentów, zaleceniem psychoterapii jako podstawowej metody leczenia, a także podkreślaniem konieczności dalszej rehabilitacji po zakończeniu leczenia szpitalnego. Przywiązywano także dużą wagę do konieczności indywidualnego opracowywania planów terapii dla każdego z pacjentów.