Cel pracy:
Środowiskowe Domy Samopomocy i Warsztaty Terapii Zajęciowej działają w Polsce od ponad dwudziestu lat. Jednak jak dotąd nie zbadano efektywności stosowanych tam programów rehabilitacyjnych oraz charakterystyk uczestników tych placówek. Celem prezentowanego badania było określenie poziomu funkcjonowania społecznego oraz efektywności sieci wsparcia społecznego uczestników WTZ oraz ŚDS.

Metoda:
Narzędzia badawcze: GAS [10,11], Ocena Otoczenia i Oparcia Społecznego[4], Skala Funkcjonowania Społecznego [9], Kwestionariusz Socjodemograficzny.

Wyniki:
Otrzymane wyniki pokazują, że badane grupy (poza wiekem uczestników) w zasadzie nie różnią się między sobą pod względem zmiennych społecznodemograficznych i parametrów przebiegu choroby. Istotne różnice dotyczyły natomiast liczebności jakości sieci wsparcia społecznego oraz poziomu funkcjonowania.

Wnioski:
Analizowane placówki wsparcia mają inne cele i oferują odmienne programy wsparcia co przekłada się na różnice w budowanych sieciach wsparcia oraz poziomie funkcjonowania społecznego. Może mieć to związek z tym, iż naczelnym celem Warsztatów Terapii Zajęciowej jest aktywizacja i pomoc w powrocie na rynek pracy, Środowiskowe Domy Samopomocy są natomiast zorientowane w większym stopniu na pomoc w bieżącym funkcjonowaniu oraz zapobieganie hospitalizacjom. Podczas kierowania osób chorujących do tych programów warto pamiętać o ich specyfice i celach działania.