Cel pracy:
Celem badań było sprawdzenie, czy trudne cechy temperamentu dziecka, czyli: mała elastyczność, niska wytrwałość, niski poziom dobrego samopoczucia i zły nastrój są związane z rozbieżnością rodzicielską (zdefiniowaną jako odległość między celami rodziców, tj. cechami, które rodzice chcą kształtować u dzieci a poziomem rozwoju dziecka w zakresie kształtowanych cech) oraz trudności, jakie rodzice doświadczają w związku z dzieckiem (stres rodzicielski).

Metoda:
W badaniu postawiono hipotezę, że trudne cechy temperamentu dziecka wiążą się z rozbieżnością i doświadczanym stresem rodzicielskim. Badaniem objęto 319 rodziców dzieci w wieku 3-6 lat (144 dziewczynki i 175 chłopców). Do analizy wykorzystano uogólnioną analizę skupień k-średnich przeprowadzoną przez algorytmy data mining.

Wyniki:
Badanie wykazało, że a) wyższy stres rodzicielski jest silniej związany z negatywnym nastrojem dzieci i wyższą elastycznością temperamentalną, b) niższy stres rodzicielski jest związany z wyższym pozytywnym nastrojem u dzieci. Ta relacja występuje zarówno w grupie rodziców wychowujących chłopców, jak i dziewczynki.

Wnioski:
Stres rodzicielski związany jest szczególnie z temperamentalną cechą nastroju. Im niższy jest pozytywny nastrój dziecka tym bardziej rodzic doświadcza stresu w relacji z dzieckiem.