Cel:
Celem pracy jest przegląd dotychczasowych badań poświęconych możliwościom zastosowania niskich dawek naltreksonu (LDN) w terapii NSSI przeprowadzonych na modelach zwierzęcych oraz ludzkich.

Metoda:
Dokonano przeglądu dostępnej literatury w języku polskim oraz angielskim poświęconej NSSI, używając słów kluczy: niesamobójcze samouszkodzenia, NSSI, naltrekson, LDN, samouszkodzenia, autoagresja oraz deskryptorów czasowych 1982-2022, przeszukując bazy PubMed/MEDLINE oraz Google Scholar. Przegląd oparto na informacjach zawartych w pracach oryginalnych, przeglądowych oraz opisach przypadków. W celu weryfikacji jakości artykułu, posłużono się sześciopunktową skalą SANRA (Scale for the Assesment of Narrative Review Articles).

Wyniki:
Badania przeprowadzone na modelach zwierzęcych potwierdzają zasadność stosowania LDN w zapobieganiu nawykowym samouszkodzeniom. W odniesieniu do możliwości zastosowania klinicznego wyniki stosunkowo nielicznych przeprowadzonych badań potwierdzają skuteczność naltreksonu w dawce 25-50 mg/dobę w NSSI w postaci istotnej redukcji lub zaprzestania dokonywania samookaleczeń.

Wnioski:
Zastosowanie LDN w terapii NSSI wydaje się obiecującą opcją kliniczną, wymagającą jednak potwierdzenia swej skuteczności w większej liczbie randomizowanych kontrolowanych placebo badań klinicznych.