Tematem niniejszej pracy jest kliniczna użyteczność w psychiatrii technik kontrolowanego oddychania, opartych na tradycjach Wschodu, mających na celu przywrócenie równowagi układu autonomicznego. Choć techniki takie mają długą tradycję jako „metody relaksacyjne”, nabierają dodatkowego znaczenia w kontekście obecnej pandemii Covid-19 i wynikającego z niej długotrwałego stresu. Niniejszy przegląd koncentruje się na ustaleniach z ostatnich lat odnoszących się do populacji klinicznych, nie ograniczając się do kontekstu pandemii Covid-19. Zawarto w nim również podstawowe informacje dotyczące biologicznych mechanizmów oddychania i związanych z nimi markerów (częstotliwość oddychania – respiratory rate, RR i zmienność rytmu serca - heart rate variability, HRV) oraz ich zastosowania jako wskaźników efektów w badaniach odnoszących się do populacji pacjentów z zaburzeniami psychicznymi. Na podstawie dostępnych danych z badań empirycznych oraz poprzednich przeglądów systematycznych i narracyjnych wskazać można na możliwe korzyści wynikające z zastosowania technik opartych na kontrolowanym oddychaniu jako metody uzupełniającej w leczeniu szeregu zaburzeń zdrowia psychicznego. Omówiono również możliwe efekty niepożądane związane z proponowanymi technikami.