Cel:
Celem prezentowanych badań było sprawdzenie użyteczności wybranych wskaźników narracyjności wypowiedzi autobiograficznych na temat ważnych relacji interpersonalnych, w diagnozie poziomu organizacji osobowości neurotycznego (NPO) oraz borderline (BPO).

Metoda:
Do predykcji poziomu organizacji osobowości użyto wybranych wskaźników narracyjności, szczegółowych oraz zgeneralizowanych, wywiedzionych z dwóch odrębnych poziomów analizy. Były to wskaźniki 1) leksykalne określane w zautomatyzowany sposób oraz 2) poziomu odbioru wypowiedzi, które dotyczyły koherencji narracji i były oceniane metodą sędziów kompetentnych.

Wyniki:
Wskaźnik narracyjności działanie „ja” okazał się dobrym predyktorem zarówno BPO jak i NPO, a czynnik ludzki dobrym predyktorem BPO, jeśli osiągał niskie wartości. Ponadto zgeneralizowany wskaźnik, opisujący narracje nasycone intencjonalnością, konkretnością, działaniem „ja”, ale jednocześnie pozbawione czynnika ludzkiego, okazał się najlepszym predyktorem BPO. Określono też, że jeśli koherencja narracji oraz wymiar koherencji – integracja – wzrastają, to prawdopodobieństwo diagnozy BPO maleje.

Wnioski:
Badania wspierają tezę, że powierzchniowe wskaźniki narracyjności mogą być predyktorami głębokiej struktury osobowości. Wyniki są uzasadnione w świetle teorii Kernberga i mają potencjał użyteczności diagnostycznej w praktyce klinicznej jako dodatkowe źródła informacji w procesie diagnostycznym i psychoterapeutycznym.