Cel:
Celem badania było sprawdzenie właściwości psychometrycznych polskiej wersji kwestionariusza SCL-27-plus: jego pięcioczynnikowej struktury, zgodności wewnętrznej oraz trafności teoretycznej.

Metoda:
W badaniu kwestionariuszami w wersji „papierowej” i „elektronicznej” łącznie udział wzięło 1350 osób (w tym 62% mężczyzn). 651 osób przebadano „papierową”, natomiast 699 „elektroniczną” wersją SCL-27-plus. 336 uczestników badania (w wersji „papierowej”) było pacjentami z diagnozą zaburzenia psychicznego. Wszystkie osoby wypełniły kwestionariusz SCL-27-plus, a uczestnicy badania w wersji „papierowej” dodatkowo uzupełniły Kwestionariusz Ogólnego Stanu Zdrowia (GHQ-28).

Wyniki:
Konfirmacyjna analiza czynnikowa, po dopuszczeniu interkorelacji kilku reszt w obrębie podskal, potwierdziła pięciowymiarową strukturę SCL-27-plus [wskaźniki dobroci dopasowania modelu w zależności od typu próby badawczej: 1,64 ≤ χ²/df ≤ 2,46; 0,05 ≤ RMSEA ≤ 0,06; 0,91 ≤ CFI ≤ 0,95]. Wskaźniki rzetelności alfa Cronbacha dla całej skali SCL-27-plus, wyniosły od 0,90 do 0,92 oraz od 0,71 do 0,88 dla poszczególnych podskal. Cała skala oraz podskale objawowe SCL-27-plus korelowały z ich odpowiednikami GHQ-28 na poziomie umiarkowanym i wysokim (od 0,38 do 0,68). Wystąpiły silne efekty różnicy (d Cohena od 0,42 do 1,15) między grupą „kliniczną” i „niekliniczną” w zakresie ogólnego i specyficznych wskaźników objawowych.

Wnioski:
Polska wersja kwestionariusza SCL-27-plus prezentuje dobre właściwości psychometryczne. Może być wykorzystywana do pomiaru ogólnego nasilenia symptomów psychopatologicznych oraz ich specyficznych grup.