Wstęp:
Schizofrenia wiąże się ze zmienioną strukturą języka, a niektóre modele sugerują że może być ona ewolucyjną konsekwencją jego rozwoju. Wysoka odziedziczalność choroby doprowadziła do niedawnych wysiłków w celu wyjaśnienia jej podłoża genetycznego. Badania asocjacyjne całego genomu (GWAS) wskazują, że schizofrenia jest chorobą wysoce poligenową, w którą zaangażowanych jest wiele receptorów i szlaków plastyczności synaptycznej.

Materiał i metody:
Przedstawiamy systematyczny przegląd wyników badań GWAS dotyczących schizofrenii i ich potencjalnego znaczenia dla umiejętności językowych. Wykorzystaliśmy dane katalogowe GWAS do identyfikacji wszystkich istotnych asocjacji w schizofrenii (w tym wybranych endofenotypów) i sprawdziliśmy ich znaczenie w kontekście asocjacji fenotypów językowych.

Wyniki:
Wśród genów zaangażowanych w ewolucję języka, FOXP1 i ROBO2 zostały powiązane ze schizofrenią. Ponadto znaleziono dowody na związek niektórych SNP związanych ze schizofrenią z inteligencją, poziomem wykształcenia, zdolnościami poznawczymi i wynikami obrazowania struktur mózgu przetwarzających język.

Wnioski:
W artykule omówiono hipotezy dotyczące zmian językowych w schizofrenii jako konsekwencji upośledzonej plastyczności synaptycznej i tworzenia sieci neuronalnych.