Cel pracy:
Celem badania było określenie ogólnych i specyficznych współczynników umieralności wewnątrzszpitalnej oraz identyfikacja czynników ryzyka zgonów.

Metoda:
Badanie obejmowało 15 997 kart dokumentacji medycznej pacjentów hospitalizowanych w Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Starogardzie Gdańskim w latach 2005-2012. Badanie zostało zaprojektowane jako retrospektywne badanie kohortowe z wykorzystaniem proporcjonalnego modelu Coxa do analizy przeżycia. Obliczono znormalizowany wskaźnik umieralności (SMR) i jego 95% przedziały ufności (95% CI).

Wyniki:
Niezależnymi czynnikami ryzyka zgonu były: płeć męska, starszy wiek, nadciśnienie tętnicze, miażdżyca, zawał serca w wywiadzie, niewydolność serca, marskość wątroby, gruźlica, choroba nowotworowa w wywiadzie, niedokrwistość, występowanie stanu zapalnego. Majaczenie niewywołane alkoholem i innymi substancjami psychoaktywnymi było związane z najwyższym ryzykiem zgonu ze wszystkich diagnoz psychiatrycznych. Bezrobocie wiązało się z dwa razy wyższym ryzykiem zgonu w trakcie hospitalizacji. SMR dla całej populacji pacjentów hospitalizowanych wyniósł 17,88 (95% CI 15,99-20,00).

Wnioski:
Choroby współistniejące mają istotny i klinicznie znaczący wpływ na umieralność wewnątrzszpitalną u pacjentów psychiatrycznych w Polsce. Świadomość klinicystów i aktywne monitorowanie stanów chorobowych wśród takich pacjentów jest konieczne, aby zmniejszyć ryzyko umieralności wewnątrzszpitalnej w placówkach psychiatrycznych.