Cel pracy:
Celem pracy była ocena podaży wybranych witamin i składników mineralnych w całodziennych racjach pokarmowych pacjentów z rozpoznaniem schizofrenii.

Metoda:
Badaniami objęto grupę 62 osób (32 kobiety i 30 mężczyzn w wieku 21-64 lata, średni wiek kobiet wynosił 41,3±11,2 lat, a mężczyzn 36,1±9,7 lat) chorujących na schizofrenię. W ocenie ilościowej sposobu żywienia wykorzystano wywiad 24-godzinny zebrany z 3 dni powszednich i jednego dnia weekendowego.

Wyniki:
W przeprowadzonych badaniach wykazano, iż pomimo zapewnienia średniej podaży energii wymaganej dla danej grupy wieku i płci, racje pokarmowe pacjentów obu płci cechował niedobór witaminy D, folianów, potasu, wapnia, a także witamin E i C, magnezu u mężczyzn oraz żelaza i jodu u kobiet. Nadmierną zawartość stwierdzono w przypadku witamin B2, B6, sodu, fosforu w racjach pokarmowych pacjentów obu płci oraz witamin A, B1, niacyny w racjach pokarmowych kobiet, a także witaminy B12 w racjach pokarmowych mężczyzn.

Wnioski:
Dowolna suplementacja diety pacjentów ze schizofrenią wydaje się niewskazana, ma ona uzasadnienie tylko w indywidualnych przypadkach chorych, u których stwierdzono na podstawie analizy nawyków żywieniowych niedobory w zakresie witamin i składników mineralnych. Niezbędne jest natomiast zapewnienie każdej osobie chorej na schizofrenię odpowiedniej edukacji żywieniowej, która umożliwi im dobór produktów zawierających wszystkie składniki pokarmowe potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, w tym ośrodkowego układu nerwowego.