Mega Cisterna Magna (MCM) u mężczyzny z objawami ocieractwa – opis przypadku
			
	
 
Więcej
Ukryj
	
	
									
				1
				Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Wydział Nauk Medycznych w Zabrzu
Katedra i Oddział Kliniczny Psychiatrii
				 
			 
						
				2
				Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego w Warszawie
Szkoła Nauk Medycznych 
Zakład Seksuologii Medycznej i Psychoterapii
				 
			 
										
				
				
		
		 
			
			
			
			 
			Data nadesłania: 01-02-2021
			 
		 		
		
			
			 
			Data ostatniej rewizji: 23-12-2021
			 
		 		
		
		
			
			 
			Data akceptacji: 26-03-2022
			 
		 		
		
			
			 
			Data publikacji online: 30-06-2023
			 
		 		
		
			
			 
			Data publikacji: 30-06-2023
			 
		 			
		 
	
							
										    		
    			 
    			
    				    					Autor do korespondencji
    					    				    				
    					Paweł Gustaw Dębski   
    					Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Wydział Nauk Medycznych w Zabrzu
Katedra i Oddział Kliniczny Psychiatrii
    				
 
    			
				 
    			 
    		 		
			
																						 
		
	 
		
 
 
Psychiatr Pol 2023;57(3):563-575
		
 
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Mega cistera magna (MCM) to anomalia rozwojowa mózgu pojawiająca się w 1% obrazów radiologicznych. Występuje ona wtedy, gdy wymiar poprzeczny zbiornika móżdżkowo-rdzeniowego jest większy niż 10 mm. Jest to najważniejszy zbiornik w jamie czaszki. Od przodu ograniczony jest on przez rdzeń przedłużony, od tyłu przez oponę twardą, a od góry przez móżdżek. Izolowane anomalie w budowie tej okolicy mózgu często nie powodują żadnych objawów klinicznych. W badaniach coraz większą uwagę zwraca się jednak na udział móżdżku w regulacji procesów poznawczych oraz afektywnych. Procesy te mogą z kolei wiązać się również z regulacją w zakresie życia seksualnego. Celem pracy jest przedstawienie funkcjonowania psychoseksualnego mężczyzny ze zdiagnozowanym MCM, podejrzanego o dokonanie pięciu czynów zabronionych o charakterze seksualnym. Istnienie takiej budowy OUN w połączeniu z analizą wywiadu, danych z akt sprawy oraz z wynikami badań seksuologicznych, psychologicznych i psychiatrycznych było podstawą oceny ograniczenia zdolności badanego do kierowania swoim postępowaniem w czasie zarzucanych czynów, przy zachowanej zdolności do rozpoznania ich znaczenia.