Celem artykułu jest analiza wpływu działalności doktora Ludwika Jekelsa w latach 1909 -1914 na rozwój polskiej psychoanalizy. Ludwik Jekels był pierwszym polskim psychoanalitykiem oraz autorem pierwszych przekładów dzieł Freuda na język polski. Umiejętności psychoanalityczne zdobywał w klasycznej wiedeńskiej szkole psychoanalizy przez wiele lat uczestnicząc w wykładach prowadzonych przez Zygmunta Freuda. W artykule przeanalizowano wiele dotychczas nieznanych i niepublikowanych źródeł historycznych (np. wspomnienia i korespondencję Ludwika Jekelsa, gazety codzienne oraz czasopisma naukowe), co pozwoliło znacząco poszerzyć wiedzę na temat działalności oraz dokonań doktora Jekelsa w początkowym okresie jego aktywności jako psychoanalityka. W pierwszej części artykułu przedstawiono pokrótce rozwój zawodowy oraz przyczyny zainteresowania psychoanalizą. Zrekonstruowano mało znany okres aktywności psychoanalitycznej przed pierwszymi publicznymi wystąpieniami w Krakowie i Warszawie w 1909 roku. Szczegółowo opisano treść pierwszych wykładów Jekelsa dotyczących psychoanalizy, w tym jednego dotychczas całkowicie nieznanego historykom medycyny. Krytycznej analizie poddano zróżnicowane reakcje środowiska polskich neurologów i psychiatrów na propagatorską aktywność Jekelsa, jak i na samą psychoanalizę.