W artykule przedstawiona została historia sanatorium i zakładu wodoleczniczego w Bystrej koło Bielska w latach 1898-1912. W tym okresie właścicielem zakładu był dr Ludwik Jekels, jeden z prekursorów polskiej psychoanalizy. Początkowo był entuzjastą leczenia klimatycznego i hydroterapii, w roku 1905 zainteresował się psychoanalizą. Wkrótce stał się jej zagorzałym zwolennikiem i stosował jako środek leczniczy w swoim sanatorium. Było to pierwsze udokumentowane użycie psychoanalizy na ziemiach polskich. W artykule zaprezentowano rozwój ośrodka terapeutycznego w Bystrej, scharakteryzowano typowych pacjentów korzystających z leczenia, przedstawiono także krótkie historie choroby pacjentów leczonych psychoanalitycznie. Drugie istotne zagadnienie poruszone w artykule stanowi rozwój relacji dr Jekelsa z Zygmuntem Freudem od przypadkowego spotkania w Wiedniu około 1898 roku, poprzez wakacje w 1910 roku, kiedy Jekels opiekował się córkami Freuda w swoim sanatorium, aż po własną analizę Jekelsa u Freuda w roku 1912. Przedstawiono szczegółową analizę hipotez dotyczących przyczyn decyzji Jekelsa o sprzedaży sanatorium i wyjeździe do Wiednia. Podkreślono dziś mocno niedoceniane znaczenie działalności terapeutycznej Jekelsa dla rozwoju polskiej psychoterapii.