Opieka nad pacjentem chronicznie chorym spoczywa najczęściej na jego rodzinie. Większość badań nad potrzebami, jakością życia i obciążeniem opiekunów opisuje przy tym przypadki różnych form demencji, w tym choroby Alzheimera i Parkinsona, udaru, nowotworu czy chorób psychicznych. Znacznie mniej uwagi poświęca się zaś opiekunom osób z chorobą Huntingtona (HD). Tymczasem, psychospołeczne konsekwencje HD są znacznie poważniejsze i dalekosiężne. Stąd celem tekstu jest dokonanie przeglądu literatury na temat problemów, jakie stwarza dla opiekunów rodzinnych sprawowanie opieki nad pacjentem z HD. Na podstawie dostępnych badań zidentyfikowano następujące aspekty opieki, które są najbardziej obciążające dla opiekunów: negatywne doświadczenia z opieką medyczną i społeczną, niezadowolenie z pełnienia roli opiekuna, lęk o dzieci, utrata więzi emocjonalnej z chorym krewnym, rozpad rodziny i utrata kontaktów społecznych oraz pogorszenie zdrowia. Artykuł opisuje również strategie radzenia sobie z HD. Choć dokonana analiza ukazuje pewne podobieństwa między opieką nad osobą z HD a pacjentem cierpiącym na inne choroby neurodegeneracyjne, to wskazuje zarazem na pewne aspekty HD, które są nieobecne w przypadku innych chorób: wczesny początek choroby, powaga objawów, wydłużony okres chorowania, genetyczny, a więc dziedziczny charakter HD oraz brak wiedzy społeczeństwa na temat HD. Podsumowując rozważania, stwierdza się, że choć w kontekście klinicznym to pacjent z HD jest głównym obiektem uwagi personelu medycznego, niejednokrotnie to rodzinni opiekunowie potrzebują szczególnej uwagi, wsparcia i pomocy.