Cel:
Zbadanie płciowego zróżnicowania autodestruktywności pośredniej jako uogólnionej tendencji behawioralnej i jej przejawów u osób, które popełniły próby samobójcze.

Metoda:
Zbadano 147 osób (114 kobiet i 33 mężczyzn) po próbach samobójczych; grupa porównawcza składała się z 558 osób (399 kobiet i 159 mężczyzn). Do badania autodestruktywności pośredniej zastosowano polską wersję „Chronic Self-Destructiveness Scale” (CS-DS), obejmującą Transgresję i Ryzyko (A1), Zaniedbania Zdrowotne (A2), Zaniedbania Osobiste i Społeczne (A3), Nieuważność, Nieostrożność i Brak Planowania (A4) oraz Bezradność i Bierność wobec trudności (A5).

Wyniki:
Płeć i próba samobójcza istotnie różnicują wyniki badanych osób we wszystkich wskaźnikach/skalach autodestruktywności pośredniej. Wyniki osób po próbach samobójczych są wyraźnie wyższe prawie we wszystkich skalach. W tej grupie istotne różnice między kobietami a mężczyznami wystąpiły w skali A2-Zaniedbania Zdrowotne, A3-Zaniedbania Osobiste i Społeczne, A4-Nieuważność i A5-Bezradność. Jedynie w skali A2-Zaniedbania Zdrowotne kobiety uzyskały wyniki wyższe.

Wnioski:
Nasilenie autodestruktywności pośredniej u kobiet po próbach samobójczych osiągnęło wielkość podobną do mężczyzn po próbach samobójczych. Zaniedbania zdrowotne osiągnęły u nich nasilenie większe niż w grupie mężczyzn. Mężczyźni po próbach samobójczych wykazują najmniejsze zaniedbania zdrowotne. Wyniki tej pracy mogą mieć implikacje profilaktyczne i terapeutyczne.