Samobójstwo to nie tylko problem medyczny ale i społeczny. Ważne jest, aby móc ocenić ryzyko samobójstwa, aby trafniej zastosować działania profilaktyczne. Należy wziąć pod uwagę szereg czynników, które mogą przyczynić się do tego, czy ryzyko samobójstwa wzrasta czy maleje. Dla oceny ryzyka samobójstwa ważna jest nie tylko ocena aktualnego stanu psychicznego, ale też sytuacji pacjenta oraz analiza, czy powody dla których pacjent rozważa podjęcie próby samobójczej przeważają nad powodami, dla których warto jest żyć. Dla oceny ryzyka samobójstwa można też zastosować skale, które w różny sposób oceniają to ryzyko. Szereg narzędzi (skal) do oceny ryzyka samobójstwa może być pomocne klinicyście, ale nie pozwalają one na precyzyjną ocenę tego ryzyka. Dla oceny ryzyka samobójstwa najbardziej istotne wydają się następujące czynniki: nasilenie objawów depresji + używanie substancji psychoaktywnych, poczucie bycia w sytuacji bez wyjścia (osaczenia), ustalenie, czy argumentacja za samobójstwem przeważa nad argumentacją przeciwko samobójstwu, wcześniejsze myśli/tendencje/próby samobójcze, aktywne przygotowania do popełnienia samobójstwa.