Cel pracy:
Celem niniejszej pracy jest analiza jednostek organizacyjnych psychiatrycznej opieki zdrowotnej dla dorosłych, dokonana na podstawie danych o świadczeniach sprawozdanych do Narodowego Funduszu Zdrowia w latach 2010–2016.

Metoda:
Analizie poddano następujące formy opieki: poradnia zdrowia psychicznego, oddział psychiatrii ogólnej, odział dzienny ogólny, zespół leczenia środowiskowego oraz psychiatryczna izba przyjęć. Jednostki analizowano pod kątem ich liczby, wykorzystania i dostępności. Ponadto dokonano wstępnej symulacji oczekiwanych Centrów Zdrowia Psychicznego.

Wyniki:
W Polsce, na przestrzeni lat 2010–2016, liczba świadczeniodawców usług psychiatrycznych, realizowanych w ramach umów z NFZ wzrosła o 5%. W analizowanych latach najprężniej rozwijały się zespoły leczenia środowiskowego: ich liczba wzrosła o 282%, jednak z tej formy korzystał znikomy (1,9%) odsetek pacjentów. Najwyższy współczynnik hospitalizacji na oddziałach psychiatrii ogólnej występował w powiatach, gdzie dostępny był oddział psychiatryczny ogólny i poradnia zdrowia psychicznego, a nie funkcjonował oddział dzienny psychiatryczny i zespół leczenia środowiskowego. W 2016 r. funkcjonowała niewielka liczba podmiotów zapewniających opiekę kompleksową. Ze wstępnej symulacji wynika, że w 2016 r. powinno funkcjonować 156 Centrów Zdrowia Psychicznego, przy założeniu, że każde obejmowałoby opieką 200 tys. mieszkańców.

Wnioski:
Dla uzyskania pełnego obrazu struktury organizacyjnej wskazane byłoby analizowanie dokładnego rozmieszczenia geograficznego jednostek, zasobów personalnych w poszczególnych jednostkach organizacyjnych oraz – na przykładzie podobnych analiz prowadzonych w innych krajach – uwzględnienie nakładów finansowych przeznaczanych na opiekę psychiatryczną w jej różnych formach.