Cel pracy:
Celem pracy było sprawdzenie czy poszczególne skutki uboczne leczenia inhibitorami kinaz tyrozynowych u pacjentów chorych na przewlekłą białaczkę szpikową mogą sprzyjać występowaniu objawów lękowych. Dodatkowo postanowiono sprawdzić, czy występują zależności pomiędzy wiekiem, płcią oraz czasem trwania leczenia a nasileniem lęku w podziale na występowanie poszczególnych skutków ubocznych.

Metoda:
Badanie zostało przeprowadzone w Poradni Hematologicznej Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie, objęto nim 91 chorych. Do analizy występowania objawów lękowych zastosowano ankietę własną, Kwestionariusz Davida Goldberga GHQ-28 oraz czterowymiarowy Kwestionariusz 4DSQ.

Wyniki:
Najczęściej wymienianymi skutkami ubocznymi leczenia były: bóle kości i stawów oraz skurcze i bóle mięśni, zatrzymanie wody oraz męczliwość. Średni czas trwania choroby wyniósł 10 lat. Męczliwość, nudności/niestrawność, częste infekcje, bóle kości i stawów, ból brzucha oraz utrata apetytu były skutkami ubocznymi leczenia IKT, które wpływały na zwiększony poziom objawów lękowych. Wiek, długość trwania leczenia oraz płeć w minimalnym zakresie wpływały na występowanie objawów lękowych.

Wnioski:
Praca wskazuje na duże znaczenie występowania skutków ubocznych leczenia IKT dla pojawiania się objawów lękowych. Praca lekarzy, psychologów oraz firm farmaceutycznych nad zmniejszeniem/ złagodzeniem skutków ubocznych może wpłynąć na lepszą jakość życia tych pacjentów. Dodatkowo, prowadzone od kilku lat próby odstawienia leczenia niektórymi IKT (imatynibem i nilotynibem) u pacjentów uzyskujących głęboką odpowiedź molekularną może sprzyjać poprawie ich stanu psychicznego.