Stosowanie leków przeciwdepresyjnych (LPD) w leczeniu faz depresyjnych w przebiegu CHAD wzbudza wiele kontrowersji. W przypadku braku poprawy podczas monoterapii lekiem normotymicznym (LNT), często niezbędne jest zastosowanie leków przeciwdepresyjnych. Bezpieczeństwo stosowania LPD w kontekście ryzyka zmiany fazy, wystąpienia stanu mieszanego czy indukcji przebiegu typu rapid cycling jest przedmiotem wielu prac badawczych. W artykule autorzy dokonują przeglądu piśmiennictwa dotyczącego skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leków przeciwdepresyjnych w terapii zaburzeń afektywnych oraz ich długoterminowego wpływu na przebieg choroby. Doboru artykułów dokonano wyszukując w bazach danych Medline oraz Pubmed publikacje stosując słowa kluczowe: antidepressant drugs, bipolar depression, bipolar disorder, efficacy, safety, mania, hypomania. Ryzyko indukcji fazy maniakalnej jest prawdopodobnie większe u osób z CHAD typu I niż CHAD typu II oraz w przypadku leczenia TLPD i wenlafaksyną. Stosowanie leków z grupy SSRI oraz bupropionu wiąże się ze stosunkowo małym wzrostem ryzyka zmiany fazy. Wątpliwości budzi kwestia zalecanego czasu stosowania LPD. W większości przypadków powinno się zaprzestać ich podawania po ok. 2-3 miesiącach utrzymywania się remisji, ryzyko nawrotu depresji po odstawieniu LPD jest jednak wyższe niż przy jego kontynuacji. W CHAD typu II i w spektrum CHAD, w wypadku znacznego nasilenia depresji dopuszcza się monoterapię LPD. Należy zachować ostrożność w stosowaniu LPD, szczególnie w CHAD I oraz w przypadku zmiany fazy po włączeniu LPD w wywiadzie. Leki przeciwdepresyjne są przeciwwskazane w CHAD z szybką zmianą faz i u pacjentów z epizodami mieszanymi. Niezbędne są dalsze prace oceniające skuteczność i bezpieczeństwo stosowania leków przeciwdepresyjnych.