Cel:
Celem projektu było określenie poziomu wsparcia społecznego całkowitego, informacyjnego, instrumentalnego, wartościującego i emocjonalnego otrzymywanego przez pacjentów opieki podstawowej, jak i czynników związanych z jego poziomem w odniesieniu do stanu zdrowia psychicznego i somatycznego oraz zmiennych socjodemograficznych.

Metoda:
Grupę badaną stanowiło 516 pacjentów, rekrutowanych w sześciu poradniach opieki podstawowej współpracujących z Uniwersytetami Medycznymi. W niniejszym artykule przedstawione zostaną analizy oparte na danych, uzyskanych dzięki dwóm kwestionariuszom GHQ (General Health Questionnaire) i SWS (Skala Wsparcia Społecznego)..

Wyniki:
Wykazano najwyższe wartości średnie w zakresie wsparcia instrumentalnego, najniższe – emocjonalnego. W ocenie przy wykorzystaniu skali GHQ-28 najwyższe wartości średnie wykazano w zakresie zaburzeń w funkcjonowaniu społecznym, najniższe - objawów depresji. Wykazano istotną statystycznie zależność poziomu wsparcia społecznego od płci. W przypadku całkowitej wartości wsparcia oraz wsparcia instrumentalnego i wartościującego - mniej subiektywnie ocenianego wsparcia otrzymywały kobiety. Najwyższe wartości współczynnika Spearmana stwierdzono w przypadku: całkowitych wartości GHQ-28, objawów somatycznych, objawów niepokoju i bezsenności, objawów depresji oraz wsparcia całkowitego. Uwzględniając wyniki analizy ANOVA określono, że wraz z nasileniem objawów ocenianych skalą GHQ w najmniejszym stopniu wzrasta poziom wsparcia emocjonalnego, bardziej poziom wsparcia informacyjnego i wartościującego, a najwyraźniej poziom wsparcia instrumentalnego.

Wnioski:
Wyniki wskazały na niedocenianie roli wsparcia emocjonalnego, informacyjnego i wartościującego oraz przecenianie roli wsparcia instrumentalnego w interwencjach proponowanych przez opiekę podstawową. Konsekwencją może być częstsze korzystanie przez pacjentów z usług opieki zdrowotnej wraz z niską z nich satysfakcją, nasilenie zaburzeń funkcjonowania społecznego, zwłaszcza u osób chorych przewlekle, którzy stanowią coraz liczniejszą grupę pacjentów opieki podstawowej.