Cel:
Celem badania była ocena skuteczności i bezpieczeństwa leczenia elektrowstrząsowego w dwóch grupach wiekowych-przed i po 60 r.ż.

Metoda:
Do badania włączono 107 pacjentów, 62 kobiety i 45 mężczyzn hospitalizowanych w IPIN i leczonych EW w latach 2013 i 2014.W grupie poniżej 60 r. ż znalazło się 76 osób, po 60- 32 osoby. Analizowano przebieg 1086 EW,747 zabiegów u pacjentów przed 60 r. ż i 339 zabiegów u chorych po 60 r.ż. Skuteczność EW oceniano z wykorzystaniem skali CGI.

Wyniki:
Nie odnotowano poważnych powikłań takich jak zgon, stan zagrożenia życia, konieczność hospitalizacji na innym oddziale czy trwały uszczerbek na zdrowiu. U 67,11% chorych przed 60 r.ż.nie wystąpiły w trakcie EW żadne działania niepożądane, najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym były bóle głowy (13,16% pacjentów). U 42% pacjentów po 60 r.ż nie wystąpiły działania niepożądane, najczęściej stwierdzanym działaniem niepożądanym były zaburzenia pamięci (22,58% badanych). Zaburzenia rytmu serca wystąpiły u 5 pacjentów po 60 r.ż . Zaburzenia świadomości zdarzały się po 60 nieco rzadziej niż u pacjentów młodszych (3,25%vs 3,95%). W starszym wieku odsetek remisji był podobny jak w młodszym(32,89% vs 32,26%)a odsetek znaczącej poprawy nawet wyższy (61,29% po 60 r.ż. vs 48,68 przed 60 r.ż). Brak poprawy zaobserwowano u 7,89% zaś pogorszenie u 2,63% chorych przed 60. W populacji, która przekroczyła 60r.ż. wszyscy pacjenci odnieśli korzyści z leczenia.

Wnioski:
Skuteczność leczenia EW w starszym wieku jest podobna jak w młodszych grupach wiekowych. Tolerancja zabiegów jest po 60 r.ż gorsza niż u młodszych pacjentów. Największy problem stanowiły po 60 r.ż. nie zaburzenia funkcji poznawczych, ale powikłania sercowo-naczyniowe.