Cel:
ustalenie związku między obecnością objawów obsesyjno-kompulsyjnych a poziomem i rodzajem aktywności fizycznej u pacjentek z jadłowstrętem psychicznym (anorexia nervosa - AN).

Metoda:
76 dziewcząt z AN w wieku 14,8 +/- 1,8 lat wypełniło polską wersję kwestionariusza LOI-CV (the Leyton Obsessional Inventory-Child Version). Oceny aktywności fizycznej dokonano przy pomocy autorskiego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej.

Wyniki:
35 (46%) osób z co najmniej 25 pkt. w Skali Wpływu LOI-CV włączono do grupy podwyższonego ryzyka wystąpienia zaburzenia obsesyjno-kompuslyjnego (grupa PR), pozostałe 41 (54%) do grupy bez ryzyka (grupa BR). Pacjentki z grupy BR istotnie mniej czasu spędzały na świeżym powietrzu zimą, rzadziej uczyły się stojąc, częściej jeździły windą, niż korzystały ze schodów. Wykazano dodatnią korelację między ilością godzin tygodniowo poświęcanych na aktywności fizyczne w ocenie rodzica a ilością odpowiedzi „TAK” LOI-CV, na poziomie tendencji dodatnią korelację między wynikiem Indeksu Aktywności wg Pacjenta oraz łącznego Indeksu Aktywności a ilością odpowiedzi „TAK” LOI-CV. Czas spędzany na nauce w szkole ujemne korelował z ilością odpowiedzi „TAK” LOI-CV.

Wnioski:
uzyskane wyniki wskazują na związek pomiędzy występowaniem objawów obsesyjno-kompulsyjnych a nadmierną aktywnością fizyczną u pacjentek z AN.