Cel:
Celem pracy było zbadanie poziomu satysfakcji z życia, różnych wymiarów samooceny, a także ocena zdrowia psychicznego u osób posiadających tatuaż lub piercing w porównaniu z osobami nie posiadającymi podobnych ozdób.

Metoda:
Badania przeprowadzono na próbie 449 osób w wieku 16-58 lat (średnia wieku 26,7 ± 6,35), z czego 308 osób posiadało zdobienia ciała: tatuaż (n=90), body piercing w miejscach innych niż płatek ucha(n= 53), bądź zarówno tatuaż, jak i piercing (n=165). Grupę kontrolną stanowiło 141 osób nie posiadających tego typu ozdób. Badanie miało charakter kwestionariuszowy- uczestnicy wypełniali ankietę zawierającą pytania o ich dane socjodemograficzne, a także następujące testy psychologiczne: Skalę Satysfakcji z Życia (SWLS),Wielowymiarowy Kwestionariusz Samooceny (MSEI) oraz Kwestionariusz Ogólnego Stanu Zdrowia (GHQ-28).

Wyniki:
Wyniki badań własnych nie wykazały istotnych różnic pod względem satysfakcji z życia między osobami posiadającymi tatuaż lub piercing a grupą kontrolną. Osoby posiadające tego typu ozdoby odznaczały się wyższą samooceną, dotyczącą oceny swoich kompetencji oraz zdolności przywódczych. Stwierdzono u nich także mniej zaburzeń funkcjonowania i zaburzeń snu, niż w grupie kontrolnej.

Wnioski:
Rezultaty badania wskazują, że tatuaże i piercing nie zawsze powinny być traktowane jako wyznaczniki psychopatologii.