Cel:
Poczucie winy to częsty problem osób cierpiących na PTSD, co znalazło odzwierciedlenie w kryteriach diagnostycznych DSM-5. Istnieją dane wskazujące na ograniczenie skuteczności terapii ekspozycyjnych u pacjentów z PTSD i nasilonymi emocjami innymi niż lęk – jak wina czy gniew. .

Metoda:
Celem artykułu jest przedstawienie poznawczego rozumienia poczucia winy zaproponowanego przez Kubanyego oraz protokołu modułu terapeutycznego ukierunkowanego na modyfikację poczucia winy.

Wyniki:
Ilustrację kliniczną stanowią wstępne rezultaty zastosowania terapii poznawczej poczucia winy, jako interwencji poprzedzającej terapię metodą przedłużonej ekspozycji, u ośmiu pacjentów z rozpoznaniem PTSD. Wstępne obserwacje są obiecujące. Terapia poznawcza poczucia winy może być wartościowym uzupełnieniem terapii PTSD, może także stanowić inspirację do pracy z dysfunkcjonalnym poczuciem winy występującym u pacjentów z innymi zaburzeniami.

Wnioski:
W dyskusji odniesiono się do sposobu pracy z poczuciem winy według różnych modeli zorientowanej na traumę terapii PTSD – przedłużonej ekspozycji (Foa i wsp.), terapii przetwarzania poznawczego (Resick i wsp.) oraz terapii poznawczej (Ehlers i Clark) i wskazano na konieczność badań składowych terapii.