Cel pracy:
Cel: ocena trafności kryterialnej oraz stabilności w czasie diagnozy zaburzeń osobowości u młodzieży oraz związków między stylem przywiązania a rozpoznaniem zaburzeń osobowości.

Metoda:
Materiał i metoda: 50 nastolatków (46 dziewcząt oraz 4 chłopców) w wieku 15-17 lat, hospitalizowanych w oddziale psychiatrii dzieci i młodzieży, przebadano przy pomocy ustrukturyzowanego wywiadu SCID-II i Inwentarza Przywiązania do Rodziców i Rówieśników (IPPA). Powtórną ocenę wywiadem SCID-II przeprowadzono po upływie roku w grupie osób spełniających kryteria diagnostyczne dla zaburzeń osobowości w pomiarze 1

Wyniki:
Wyniki: w pomiarze 1 kryteria diagnostyczne dla różnych rodzajów zaburzeń osobowości potwierdzono u 41 (82%) adolescentów (średnia liczba kryteriów =5.9). Najczęściej potwierdzano kryteria dla zaburzeń osobowości typu borderline (n=26; średnia liczba kryteriów =7.9). W pomiarze 2 przebadano 21 osób (51%), średnia ilość potwierdzonych kryteriów wyniosła =6.6. Wykazano istotny statystycznie związek pomiędzy ilością kryteriów diagnostycznych dla zaburzeń osobowości w pomiarze 1 i ilością kryteriów w pomiarze 2 (r=0.58, p<0.010). U 82% badanych nastolatków z zaburzeniami osobowości stwierdzono pozabezpieczny styl przywiązania z matką, przy czym w grupie spełniającej kryteria dla zaburzeń osobowości typu borderline dominował lękowo-unikający styl przywiązania (83%).

Wnioski:
Wnioski: Cechy zaburzeń osobowości w wieku nastoletnim, szczególnie typu borderline, są trwałe na przestrzeni roku..