W najnowszej, piątej edycji podręcznika diagnostycznego DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders – 5th Edition, [1]) zaproponowano nowy, hybrydowy system diagnozy zaburzeń osobowości, obok systemu obowiązującego już w DSM-IV-TR. Ten opublikowany w sekcji III DSM-5 alternatywny system w założeniu miał przezwyciężyć ograniczenia diagnozy kategorialnej, integrując kategorialne i dymensjonalne podejście do diagnozy zaburzeń osobowości i stanowiąc swoisty pomost pomiędzy psychiatrycznymi klasyfikacjami zaburzeń a psychologicznymi badaniami nad strukturą osobowości zdrowej [2, 3, 4, 5]. Jednym z kluczowych elementów hybrydowego systemu DSM-5 jest nowy model patologicznych cech osobowości [6], który został zoperacjonalizowany za pomocą Inwentarza Osobowości PID-5 (Personality Inventory for DSM-5; [7]). W niniejszym artykule prezentujemy kontekst powstania oraz charakterystykę hybrydowego systemu diagnozy zaburzeń osobowości, opublikowanego w DSM-5, ze szczególnym uwzględnieniem dymensjonalnego modelu patologicznych cech osobowości i ich definicji. Analizie poddano także ich możliwości, ograniczenia i aktualny status. W kolejnym artykule [8] przedstawimy Inwentarz Osobowości PID-5 i wyniki badań nad jego polską adaptacją.