Cel:
Celem niniejszego projektu było przeprowadzenie międzykulturowej walidacji Kwestionariusza Wyniku (Outcome Questionnaire, OQ-45.2) dla polskiej populacji.

Metoda:
Dane pozyskano od pacjentów psychoterapeutycznego oddziału dziennego (n = 211), pacjentów całodobowego ośrodka psychoterapeutycznego (n = 234), pacjentów psychoterapii ambulatoryjnej (n=137) oraz nie-pacjentów (n = 426). Zastosowano następujące metody statystyczne: metodę równoległą, eksploracyjną analizę czynnikową, konfirmacyjną analizę czynnikową, analizę współczynników korelacji, kryterium równoważności, kliniczną istotność i indeks rzetelnej zmiany, oraz metodę powtórnego testowania.

Wyniki:
Analizy statystyczne wskazują na model dwupoziomowy – obejmujący wynik całkowity, pięć czynników ortogonalnych (podskale specyficzne dla polskiego OQ: Konflikty Społeczne i Zachowania Uzależnieniowe oraz oryginalne, lecz zmodyfikowane podskale: Nasilenie Objawów, Relacje Interpersonalne i Rola Społeczna) oraz dwa czynniki ukośne (Somatyzacja i Lęk oraz Rola Społeczna 2) – jako na najlepiej dopasowane do zebranych danych. Właściwości psychometryczne polskiego OQ są adekwatne i zbliżone zarówno do oryginalnego amerykańskiego narzędzia jak i jego międzynarodowych adaptacji. Ustalono specyficzne dla polskiego OQ punkty odcięcia służące do obliczania istotności klinicznej. Omówiono jak różnice międzykulturowe oraz upływ czasu mogą wpływać na uzyskane wyniki.

Wnioski:
Polska wersja OQ 45-2 może zostać uznana za narzędzie adekwatnie mierzące funkcjonowanie jednostki zarówno w ogólnym zakresie jak i w kilku specyficznych obszarach. Wyniki niniejszej analizy czynnikowej wydają się być wartościowe nie tylko dla terapeutów korzystających z OQ-45, ale również dla badaczy, którzy tworzą narzędzia oceniające skuteczność psychoterapii.