W części II artykułu przedstawiono opisy przypadków trojga pacjentów, którzy byli leczeni z powodu zakażenia krętkami Borrelia, i u których wystąpiły zaburzenia psychotyczne. Przebieg zaburzeń u każdego z pacjentów był inny. Odmienny był także stopień prawdopodobieństwa istnienia związku przyczynowego między neuroboreliozą a zaburzeniami psychotycznymi. Pierwszy przypadek opisuje dotychczas nieleczoną psychiatrycznie pacjentkę, u której zaburzenia psychotyczne wystąpiły na skutek neuroboreliozy i ustąpiły po zastosowaniu leczenia antybiotykami. Drugi przypadek dotyczy pacjenta, który był uprzednio dwukrotnie hospitalizowany psychiatrycznie z powodu zaburzeń psychotycznych. W trakcie kolejnego pobytu w oddziale psychiatrycznym wysunięto podejrzenie neuroboreliozy. Uzyskano poprawę stanu psychicznego po zastosowaniu antybiotykoterapii równolegle z leczeniem przeciwpsychotycznym. Bezpośredni związek przyczynowy między neuroboreliozą a psychozą nie jest jednoznacznie potwierdzony w tym wypadku. W trzecim przypadku opisano pacjenta pierwotnie leczonego z powodu neuroboreliozy i kleszczowego zapalenia mózgu, u którego w trakcie pobytu w szpitalu zakaźnym rozwinął się pierwszy w życiu epizod manii z objawami psychotycznymi. Drugi epizod zaburzeń psychotycznych wystąpił po pogryzieniu przez kleszcze i po szczepieniu przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu. W tym wypadku, na skutek współistnienia wielu czynników, pojawiają się liczne trudności w ocenie związku między boreliozą a epizodami manii z objawami psychotycznymi. W nawiązaniu do części I artykułu, omówiono wątpliwości diagnostyczne, proces różnicowania oraz stopień prawdopodobieństwa istnienia związku przyczynowo-skutkowego między boreliozą a wystąpieniem objawów psychotycznych w każdym z opisanych przypadków.