Cel:
Trafna i rzetelna diagnoza pourazowego zaburzenia stresowego jest ważna w praktyce klinicznej, orzecznictwie i badaniach naukowych. Celem badania było określenie właściwości psychometrycznych polskiej wersji ustrukturalizowanego wywiadu klinicznego SCID-I-PTSD, przeznaczonego do diagnozy pourazowego zaburzenia stresowego w oparciu o kryteria DSM-IV-TR.

Metoda:
W badaniu uwzględniono dane od pięciuset dwudziestu sześciu uczestników wypadków drogowych. Podstawę diagnozy klinicznej stanowił wywiad SCID-I-PTSD. Osoby badane wypełniały także zestaw narzędzi samoopisowych służących do oceny objawów PTSD (PDS), depresji (BDI-II), lęku (STAI) i potraumatycznych przekonań (PTCI).

Wyniki:
Pomiar za pomocą wywiadu cechuje wysoka rzetelność oraz trafność zbieżna i różnicowa. W porównaniu do narzędzia samoopisowego wywiad SCID-I-PTSD charakteryzuje się wyższą specyficznością. Pozycje wywiadu wykazują dobre własności psychometryczne (za wyjątkiem pozycji C3) oraz brak stronniczości w odniesieniu do płci. Analizy nie pozwoliły na jednoznaczne określenie struktury czynnikowej objawów PTSD.

Wnioski:
Otrzymane wyniki pozwalają twierdzić, że ustrukturalizowany wywiad kliniczny SCID-I, część poświęcona badaniu PTSD, wchodząca w skład Modułu F (zaburzenia lękowe) stanowi trafne i rzetelne narzędzie diagnozy pourazowego zaburzenia stresowego.